چـــه شباهـــت عجیبـــی بیـــن ماســـت …
مـــن ” دل شکستـــه ام”
و تـــو “دل ” شکستـــه ای …
فرض میکنم تو خیلی دوستم داری ...
همین قدر که من دوستت دارم ..
و یکی از همین روزها دلت برای روزهای قشنگمان تنگ میشود ...
فرض میکنم هیچوقت بی تفاوت نبودی و تمام این ساعت ها که کنارم نبودی لااقل به یادم بودی ....
فرض میکنم دنیا هنوز آدمهای احساساتی مثل مرا دوست دارد ...
و تو در همین ثانیه دلت برای روزهایی که با من بودی سخت تنگ میشود ...
فقط فرض میکنم ....
و این فرض ها حداقل مرا آرامش میبخشند ...
تنهایی...
تاوان همه “نه” هایی است که نگفتم تا دل کسی نشکند
همه دوستت دارم های آبکی که جدی گرفتم
همه سادگی که در این دنیای هزار چهره خرج کردم
تنهایی…
تاوان همه خوش بینی است که به دنیا و آدمهای این روزها داشتم.
وقتی آدم یک نفر را دوست داشته باشد بیش‌تر تنهاست.
چون نمی‌تواند به هیچ کس جز به همان آدم بگوید که چه احساسی دارد.
و اگر آن آدم کسی باشد که تو را به سکوت تشویق می‌کند،
تنهایی تو کامل میشود…
خیــلی سخــته کســی رو نداشــته باشــی که:
بــی مــنت باهــاش درد و دل کــنی
بــی منــت بــراش گریــه کنــی
بی منــت پشتــت باشــه
بــی منــت دوســتت داشــته باشــه
بــی منــت رفیــقت باشــه
خــیلی سخــته…